Καθίκια

Αργά το απόγευμα, κάπου στην Αττική και βρίσκομαι καθισμένος σε ένα τραπέζι ανάμεσα απο ένα διευθυντικό στέλεχος μεγάλου δημόσιου φορέα και έναν παρατρεχαμένο ακόμα. Στο τραπέζι είναι ακουμπισμένα φρεσκομετρημένα και κολαριστά, μερικά χιλιάδες ευρώ (τα οποία απο δω και στο εξής θα τα ονομάζουμε "λάδι"). Μόλις λοιπόν έχω παραδώσει το λάδι που μου έχουν ζητήσει για μια προμήθεια δημόσιου στους παραπάνω ενδιαφερόμενους και ετοιμάζομαι να φύγω.. Αλλά όχι, δεν θα την γλυτώσω έτσι απλά. Βλέπετε, έχω κάνει ένα τεράστιο αμάρτημα. Πήγα το λάδι με 6 ώρες καθυστέρηση! Και αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι σχεδόν θανάσιμο αμάρτημα. Ορθιο λοιπόν το διευθυντικό στέλεχος που προαναφέραμε, μου επιτίθεται αγρίως και αφού μόνο σεξουαλικά ανίκανο δεν με είπε, αποφασίζει να μου δώσει και μερικές πολύτιμες συμβουλές με βλοσσυρό ύφος, για να τις θυμάμαι και να με βοηθήσουν στην περαιτέρω καριέρα μου.
"Ακου να δεις αγόρι μου," (εγώ είμαι το αγόρι... μην ξεχνιόμαστε..) "οι δημόσιοι διαγωνισμοί κλπ. είναι για τα μάτια του κόσμου. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι οι δουλειές γίνονται μεταξύ γνωστών.. και αφού γίνονται μεταξύ γνωστών πρέπει αυτοί που εμπλέκονται να βγάλουν το κατιτίς τους. Θα βγάλω εγώ, θα βγάλει ο .......... (ο παρατρεχαμένος που λέγαμε..) θα βγάλει και ο ...... (ακόμα μεγαλύτερο κεφάλι του ίδιου δημόσιου φορέα) και να βγάλεις και εσύ μέσω της εταιρείας που εργάζεσαι το κατιτίς σου. (όλοι κλέβουν και στη μέση ο μαλάκας.. εγώ!) Αλλά απ ότι βλέπω δεν τα καταφέρνετε και πολύ καλά. Φρόντισε λοιπόν, να το κάνετε καλύτερα την επόμενη φορά γιατί να σου πω και κάτι;; Ξέρεις τι πάει να πει δημόσιο;; Δημόσιο πάει να πει οτι απο την στιγμή που μπήκες, μήνας μπει-μήνας βγει τον μισθό σου το έχεις. Εσύ τρέμεις αν θα έχεις αύριο δουλειά που είσαι ιδιωτικός υπάλληλος! Και εμένα;; Εμένα στα αρχίδια μου! Υπάρχουν κι άλλοι να πάρουν τις δουλειές!"
Καταρχάς να σας ενημερώσω ότι οι εκφράσεις που γράφω ποιο πάνω είναι ακριβώς όπως τις άκουσα! Επίσης είναι ενα μικρό κομμάτι απο την όλη κουβέντα, με "βαράγανε" καμιά ώρα και οι 2! Θαυμάστε ειλικρίνεια, θράσσος και άνεση! Και αυτά βέβαια γιατί ξέρουνε οτι ουσιαστικά έτσι είναι. Εχουν το χέρι και το μαχαίρι και μοιράζουν την πίτα όπως αυτοί θέλουν. Και εγώ τι έκανα για αυτά που μου είπανε;; ΤΙΠΟΤΑ! και ντρέπομαι ειλικρινά που το λέω.. Ντρέπομαι γιατί πίσω απο αυτούς κρύβονται χιλιάδες άλλοι και πίσω απο εμένα υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι! Και εγώ έκανα την πάπια και τα χαψα όλα, και δεν έβγαλα κουβέντα... γιατί όντως φοβάμαι για την δουλειά μου, γιατί είμαι ενας ιδιωτικός υπάλληλος που παίρνει 3 και 60 και η "καριέρα" μου έγκειται στο πόσο ποιο "combat effective" θα είμαι με λαδώματα και διεφθαρμένους δημόσιους υπαλλήλους. Τους άφησα να προσβάλουν και εμένα και εκατομμύρια άλλους, χωρίς να κάνω τίποτα απολύτως! Ντρέπομαι και ζητάω συγνώμη.. Σκέφτηκα να τους ηχογραφήσω και να τους πάω στα κανάλια, σκέφτηκα να γράψω ένα Mail με ονόματα, καταστάσεις, ποσά κλπ και να το στείλω σε "συνήθεις ύποπτους" και να τους κάνουνε ρόμπα. Αλλά όχι. Θα περιμένω, και θα φτάσει η στιγμή που θα το πληρώσουν. Και θα το πληρώσουν πολύ ακριβά. Γιατί δεν έχω την δύναμη να σιωπώ και να παραμένω αδρανής για πάντα. Και δέχομαι αυτό που μου συνέβη σαν τιμωρία. Γιατί και εγώ, παρόλο που είμαι ένας υπάλληλος σε "διατεταγμένη υπηρεσία", είμαι γρανάζι της ίδιας γαμημένης μηχανής.
Λίγες ώρες μετά χτυπάει το κινητό μου... είναι τό διευθυντικό στέλεχος. "Ελα! ο ...... (ο παρατρεχαμενος) έχει φύγει. Εχω μια δουλίτσα ακόμα σαν και αυτή που κάναμε, σε ενδιαφέρει;; Αν σε ενδιαφέρει στην δίνω, την κάνεις, μου δίνεις χ Ευρώ, αλλά κουβέντα στον ....... (παρατρεχάμενο)" μα καλά.. ΤΟΣΟ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΑ ΚΑΘΙΚΙΑ ΕΙΣΑΣΤΕ;!;! ΜΑ ΤΟΣΟ;!;!;!

πάω για ύπνο... πάω να ονειρευτώ ότι μια μέρα θα τους χαρίσω μερικές γυαλιστερές 7,62. Ας το ονειρευτώ τουλάχιστον...

Τάδε έφη Δέσποτας