Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Η νόσος των ρολογιών

Πήρε φόρα ο Δέσποτας και γράφει αβέρτα... Για να μην με αφορίσει από τη σέκτα μας βάζω και εγώ την πετριά μου…

Η ώρα 9:30 και ετοιμάζομαι να ανοίξω το μαγαζί μου. Παίρνει η μάνα μου τηλέφωνο, «Ακόμα δεν άνοιξες?! Μεσημέριασε πια… 12:00 πήγε η ώρα, τα μαγαζιά ανοίγουν όλα στις 8:30!». Λέω σε μια φίλη κατά τις 10:00 το βραδάκι «Άντε, έλα να πιούμε ένα τσάι» και απαντάει «Άσε ρε συ, κοντεύει μεσάνυχτα!»


Το ρολόι μπορεί να λέει συγκεκριμένη ώρα, ο καθένας όμως, ανάλογα με τα κέφια του το μεταφράζει όπως γουστάρει. Ρολόι ελατήριο. Συμπυκνώνεται και επιμηκύνεται κατά βούληση του συνομιλητή σου.

Χαρακτηριστικό είναι το μαμαδίστικο παράδειγμα. Πάει πάντα από μισή έως μια ώρα μπροστά από το δικό σου ρολόι. Σε κάποιες περιπτώσεις πηδάει ολόκληρα 6ωρα! Με κάποιο τρόπο είσαι πάντα αργοπορημένος. Από οποιαδήποτε έξοδο…

Ακόμα ένα ρολόι φυσαρμόνικα είναι και αυτό του εργοδότη. Αυτό σε αντίθεση με το μαμαδίστικο ρολόι που πάει σταθερά μπροστά, συμπεριφέρεται σαν τα νερά της Χαλκίδας. Τις ώρες έναρξης εργασίας πάει μπροστά, τις ώρες παύσης πάει πίσω.

Παρέα και το ρολόι συναδέλφου, μόνο αντίστροφα στα μπρος-πίσω.

Η λίστα με τα τρελά ρολόγια δεν έχει τέλος. Είναι παρά πολλά τα παραδείγματα. Τι γίνεται λοιπόν? Κερδίζεις και χάνεις χρόνο σα να παίζεις σε λοταρία. Εξαφανίζονται λεπτά και εμφανίζονται από το πουθενά.

Και όχι… Αυτό δεν είναι ευθύνη της μαύρης τρυπάς ούτε κανενός δαίμονα του ρολογιού (κατά τον δαίμονα του τυπογραφείου) που τρυπώνει στα ρολόγια για να παίξει μαζί μας. Εδώ κρύβεται άλλο πράμα που ακόμα δεν έχω ερευνήσει σε βάθος. Μια φωνούλα λέει ότι πρόκειται απλά για υπερβολή της στιγμής, δικαιολογία, έλλειψη αντικειμενικότητας αλλά μπααααα…

Σίγουρα πρόκειται περί συνωμοσίας!

Είναι τόσο της μόδας άλλωστε…

τάδε έφη σιγανοπαπαδιά

Δεν υπάρχουν σχόλια: